05/25
راوی...
بی خبری ...شاید یه راوی گوشه کنار این دنیا قصه ی تو رو روایت کنه ...قهرمان باش.
دوباره یه خلوت ساده ی بین راهی و دوباره من اینجام، پاییزه نزدیک شده چه حس غریبی دارم ...
دنبال یه چی میگردم این روزا ، نمیدونم شاید یه بیت از اون شعرا که حال آدم خوب میکنه ، با اینکه اینجا یه حیاط خلوته اگه کسی از اینجا رد شد لطفا یه بیت بنویسه
ای ابر دل گرفته ی بی آسمان بیا
باران بی ملاحظه ی ناگهان بیا
فاضل نظری
مادر همیشه میگه سرت بو قورمه سبزی میده ، بشین مث بچه آدم باش😄 ولی نمیدونه من اونطوری باشم دیگه نمیشه که باشم،بعضی روزا که ناپلئونی میگذره رو دلم میخواد دو روز حساب کنم ، اصلا فکر کردن بهش هم کیف میده...
بعد اون روزایی که نمیدونم چطور گذشت ، بعد اون همه مسیری که کارش به کیلومتر و جاده هم رسید ، بعد کار و درس و کار و کار ، بعد سخت شدن ، فهمیدم ..، و خواستم که قبول کنم فراموشی یه دوروغه ...
وقتی فهمیدم که دوستم داره واقعی ترین آدم زندگیمو پذیرفتم، چقدر حقیقت این مرد رو دوست دارم و خدا رو شکر که کنارمه...
همیشه کسی هست که زندگیمون رو بهتر از ما میدونه
وقتی فهمیدم که دوستم داره واقعی ترین آدم زندگیمو پذیرفتم، چقدر حقیقت این مرد رو دوست دارم و خدا رو شکر که کنارمه...
همیشه کسی هست که زندگیمون رو بهتر از ما میدونه